ثبت
در نهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384 محمود احمدی‌نژادبهریاست جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد. دولت احمدینژاد با شعار عدالت در داخل كشور روی کارآمد، اگر چه كه در مناسبات جهانی و بین‌المللی هم شعار عدالت‌طلبی و تغییر نظم فعلی دنیا را خواستار است.
وی در سیاست خارجی دولتش به عنوان یك نیروی انقلابی و در راستای گفتمان امام خمینی و حمایت از مستضعفین و كوخ‌نشینان جهان و صدورانقلاب در راستای اصل دعوت، درصدد كمك به كشورهای آمریكای لاتین نظیر بولیوی و و نزوئلا و كمك مادی ومعنوی به جنبش‌های آزادی بخش مسلمان همچون حزب الله لبنان وحماس فلسطین برآمد.
احمدی نژاد در سخنرانی‌های سازمان ملل، با تأكید بر عدالت، قدرت‌های بزرگ به ویژه ایالات متحده را به چالش می‌كشد و كشورهای دیگر را به استقلال و تلاش برای ایجاد روابط دوستانه فرا می‌خواند. همانطور كه پیش از این بیان شد، گفتمان انقلاب اسلامی ادعای جهان شمولی دارد زیرا بر اساس اسلام كه یك دین جهانی است شكل گرفته است و از اینروی همه‌ی ارزش‌ها و باورهایش را باید صادركند،در واقع این مطلب به «انقلاب مستمر» تأكید دارد.
از شیوه‌های صدورانقلاب می‌توان ازبكارگیری دیپلماسی عمومی و گفت‌گو با ملت‌ها به جای دولت‌ها،دعوت حاكمان اسلامی به اتحاد در مقابل مستكبران غربی، دفاع از كشورهای مستضعف انقلابی غیرمسلمان،حمایت از جنبش‌های آزادی‌بخش اسلامی وسخنرانی درمجامع بین‌المللی نامبرد.
محمود احمدی نژاد درهمین راستا با انتقاد ازتسامح دولت‌های پیشین،درپی احیای باورها و اندیشه‌های ابتدای انقلاب برآمد. و بیش از پیش منتقد وضع موجود شد و با پیگیری یك دیپلماسی انقلابی در راستای صدور ارزش‌های انقلابی به معرفی این باورهای اسلامی مبادرت ورزید.
او به جای دیپلماسی و ارتباط با دولت‌های جهان به ارتباط با ملل پرداخت و «دیپلماسی عمومی» را پی گرفت،از مصادیق این نوع دیپلماسی می‌توان به سخنرانی مهر 1386 احمدینژاد در دانشگاه كلمبیا و ارسال نامه به مردم ایالات متحده در دوران جرج بوش اشاره كرد.
یكی از مهمترین مصادیق دیپلماسی عمومی احمدینژاد، سخنرانی ایشان در اجلاس توسعه‌ی هزاره‌ی سوم سازمان ملل در 31 شهریور 1389 می‌باشد. وی دراین نشست با انتقاد از شرایط فعلی دنیا،بشریت را بر اساس گفتمان امام خمینی و اصل دعوت،تشویق به ایجاد نظامی عادلانه می‌كند: «آرزوی تاریخی بشر رسیدن به زندگی سعادتمند سرشار از زیبایی،آرامش،دوستی وكمال معنوی وانسانی بوده‌است».
سپس مدیریت جهان را اینگونه ناعادلانه می‌خواند: «مدیریت غیر دموكراتیك وناعادلانه در اركان تصمیم‌گیری سیاسی و اقتصادی بین المللی ریشه ی اكثر گرفتاری‌های است كه بشریت امروزه با آن مواجه می‌باشد زیاده خواهی سرمایه‌داری لیبرال و شركت‌های چندملیتی به‌بهای رنج زنان،مردان وكودكان بی‌شمار دربسیاری ازكشورها تمام شده است».
محمود احمدینژاد در راستای احیای صدور انقلاب و حمایت ازجنبش‌های آزادی بخش اسلامی، به دیدارهای مكرر با سران حزب‌الله لبنان، حماس و جنبش جهاد اسلامی فلسطین پرداخت و حمایت‌های جدی از آنان را رسماً اعلام داشت رئیس دولت دهم دریك سفر دو روزه در مهرماه 1389 به لبنان علاوه بر دیدار با سران لبنانی به صورت جداگانه با سیدحسن نصرالله (دبیركل حزب الله)
ملاقات كرد و در گفت‌وگویی صمیمانه نصرالله اسلحه‌ی غنیمت گرفته شده ازسربازان اسرائیلی درجریان جنگ سی سه روزه را به احمدینژاد هدیه داد كه این نشان دهنده‌ی روابط و حمایت گسترده‌ی دولت احمدینژاد از این جنبش است.
احمدینژاد هم چنین دریك مانور سیاسی به ناحیه‌ی بیروت رفت و اوج صمیمیت و حمایت دولتش رابه مردم لبنان ابراز داشت دولت احمدینژاد هم چنین در راستای اتحاد ملل مسلمان دیدارهای زیادی را انجام داد و سعی در تشویق مسلمان ان همه‌ی كشورهای اسلامی اعم ازشیعه وسنی داشت.
در این رابطه می‌توان به دیدارهای وی باسران كشورهای مسلمان سوریه، عراق، لبنان، اندونزی، سودان، تونس، الجزایر و كشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس اشاره كرد. ایشان درملاقات با رئیس مجلس الجزایر در 28 فروردین 1385 تصریح كرد: گسترش موج بیداری مسلمانان،دشمنان را هرچه بیشتر ضعیف می‌كند.
در مذاكراتی با وزیر دفاع سوریه در 22 خرداد همان سال رئیس جمهور ایران عنوان كرد: اتحاد و یكپارچگ رمزپیروزى مسلمانان دربرابر توطئه دشمنان است.
در راستای كمك به مستضعفین غیر مسلمان جهان كه از دیگر محورهای مهم سیاست صدور انقلاب می‌باشد نیز دولت احمدینژاد،اغلب به حمایت و ایجاد روابط نزدیك با كشورهای آفریقایی و آمریكای لاتین روی آورد.
البته نگاه احمدینژاد بیشتر به دولت‌های انقلابی این كشورهاست.
در مجموع می‌توان گفت الگوی صدور انقلاب در دولت احمدینژاد بیش از دولت‌های هاشمی و خاتمی كه سیاست تنش‌زدایی با قدرت‌های بزرگ غربی را پیش گرفته بودند، به مقاومت و احیای گفتمان امام خمینی و الگوی دهه‌ی نخست می‌پردازد. گرچه عدم اتخاذ مواضعی صریح در دستگاه دیپلماسی دولت دهم در برابر رویدادهای اخیر خاورمیانه و اتخاذ برخی مواضع سوال برانگیز بویژه در برابر اشغال گران سعودی و کویتی در بحرین بر انتقادات منتقدان سیاست خارجی دولت افزوده است؛ اما باید در مجموع اذعان داشت که این الگو به نسبت دولت های سازندگی و اصلاحات به آنچه که امام خمینی(ره) مد نظر داشت نزدیک تر است.
چرا كه اهل تساهل و تسامح با مستكبرین غربی نیست و در راستای دعوت بشریت به اسلام ناب محمدی و ارزش‌های رهایی بخش جمهوری اسلامی به صورت شفاف و خارج از ابهام و تضاد قدم بر می‌دارد. ‘احمدینژاد همچون انقلابیون دهه‌ی 1360 حمایت از مستضعفین و گستردن دولت عدل الهی و بسط ارزش‌های اسلامی را وظیفه‌ی خود می‌داند و در تمام سخنرانی‌هایش اعم از اجلاس دوربان2 ، سخنرانی در دانشگاه كلمبیا و اجلاس هزاره‌ی سوم سازمان ملل این ادعا را تصریح و تصدیق می‌كند.قرار دادن غرب درموضعی تدافعی و درموارد مواضع خشم آلود آنان در برابر سخنان صریح احمدی نژاد در مورد هولوکاست و رژیم صهیونیستی گرچه از سوی برخی جریانهای داخلی غربگرا داخلی و حتیجهان اسلام ماجراجویی تلقی گردید،اما حضورر ئیس جمهور ایران درمیان مردم مسلمان منطقه واستقبال از او گواهی براثرگذاری سخنان و رفتار وی درسطح افکار عمومی است.
احمدینژاد با ملاقات‌های رسمی از جنبش‌های رهایی بخش اسلامی حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی فلسطین حمایت جمهوری اسلامی را رسمأ ابراز می‌دارد. وی همچنین با ایجاد رابطه‌ی فوق‌العاده با كشورهای انقلابی آمریكای لاتین یعنی ونزوئلا و بولیوی جبهه‌ای مبارزه‌طلب را ترسیم كرده است. اگرچه كه ورود به حیاط خلوت ایالات متحده یك امر استراتژیك در راستای ارتقای امنیت نظام اسلامی ایران قرار دارد لیكن در رابطه با صدور انقلاب و آشنایی این منطقه با ارزش‌های اسلامی و سعادت‌طلبانه‌ی انقلاب ایران نیز تلاش شده است. در واقع دولت احمدینژاد در راستای ساخت جبهه‌ی مقاومت در برابر استكبار، متشكل از ایران و مبارزین آمریكای لاتینی تلاش كرد، كه این امر از اهداف صدور انقلاب ایران است؛ زیرا یكی از غایات صدور انقلاب، ایجاد اتحاد برای مبارزه‌ی همه‌ی مستضعفین جهان با استبداد و جور ظالمان و استكبار جهانی است.
خدا عذابش را زیاد کنه ،که هر چی می کشیم،اثرات خرابی هایی هست که ایشون به بار آوردند.
پاسخ