به گزارش ماهستیم؛ بر اساس وصیت نامه آلفرد نوبل، جایزه صلح به فردی اعطا خواهد شد که در سال گذشته بیشترین یا بهترین کار را برای برادری میان ملت‌ها، برای لغو یا کاهش ارتش‌های ثابت و حفظ و ارتقا صلح انجام داده باشد. با این حال برخی مفسران اعتقاد دارند که جایزه صلح نوبل با انگیزه‌های سیاسی اهدا می‌شود.
Claire Sprague پروفسور بازنشسته انگلیسی در این باره می گوید: « هنگامی که باراک اوباما جایزه صلح نوبل را دریافت کرد خیلی شگفت زده شدم، اگر بتوانم فکر کنم چرا او برنده شده خیلی خوب است! آنها می خواستند به او افتخاری بدهند اما نمی توانم فکر کنم برای چه چیز». انتقادها درباره جایزه صلح نوبل بسیار است و بسیاری بر این عقیده هستند که کمیته جایزه صلح نوبل درگیر بازی های سیاسی راست و چپ و حتی جنجال آفرینی رسانه ها شده است. [1]
سیاست زدگی اعضای کمیته جایزه صلح نوبل کار را به جایی رسانده که ضدانقلاب خارج از کشور پای ثابت دریافت این جایزه شده اند! پس از شیرین عبادی، اکنون نوبت به مسیح علینژاد رسیده است. او با اعلام این خبر نوشت: «بسیار مهم است که مبارزه زنان ایران علیه آپارتاید جنسی در ایران از سوی جهان به رسمیت شناخته شود».
آپارتاید جنسی که مسیح علینژاد از آن سخن می گوید، چیست؟ آپارتاید در اصطلاح به معنای جدا نگاه داشتن افراد متعلق به نژاد یا جنسیت خاص، مجبور کردن آنها به اقامت در محل های از قبل تعیین شده و محروم کردن آنها از تمام حقوق اجتماعی و سیاسی است.
تصویری که مسیح علینژاد از وضعیت دختران و زنان ایران به جهان ارائه می کند در واقع چنین فضائی را روایت خواهد کرد، به عبارت دیگر طبق روایت مسیح علینژاد نیمی از جمعیت کشور تنها به دلیل تفاوت در نوع جنسیت از حقوق شهروندی، اجتماعی، سیاسی و .... محروم هستند! آیا چنین است!؟
نامزد دریافت جایزه صلح نوبل به این معنی است که فرد در انجام کارها موفق بوده است، حال این سوال پیش می آید که میزان موفقیت مسیح علینژاد در کارزارهای به اصطلاح مبارزاتی چه اندازه بوده است؟ مرور کارزارها از «چهارشنبه های سفید» تا «آزادی های یواشکی»، «نه به حجاب اجباری» و در نهایت کارزار «بگذارید حرف بزنیم» نشان می دهد که کارزارها نتوانسته آنچنان که باید و شاید موفق عمل کند. به نظر می رسد که کارزار «بگذارید حرف بزنیم» با ساز و کاری که برای آن در نظر گرفته شده پایان کار مسیح علینژاد خواهد بود. [2]
علیرغم استقبال مخاطبان از کارزار چهارشنبه های سفید و آزادی های یواشکی به مرور از میزان محبوبیت مسیح علینژاد کاسته شد؛ بسیاری از فعالان سیاسی خارج از کشور معتقد هستند که آزادی های یواشکی در عمل موفق نبوده و کاری از پیش نبرده است. در همین رابطه می توان به مصاحبه سمانه سوادی، فعال فمنیست با تلویزیون ایران اینترنشنال اشاره کرد.
اورلند ویبورگ، سیاستمدار نروژی درباره دلیل پیشنهاد مسیح علینژاد برای دریافت جایزه صلح نوبل گفته است: « ... او مبارزه برای آزادی را بدون هراس انجام می‌دهد. این نامزدی در راستای هدف آلفرد نوبل، بنیان‌گذار جایزه نوبل است زیرا یکی از عوامل اصلی حفظ صلح، احترام به مردم و آزادی آنها است.
گفتنی است کمیته صلح نوبل فهرست نامزدهای دریافت جایزه را بررسی کرده و لیست کوتاه‌تری شامل ۲۰ تا ۳۰ نفر از میان آنها را انتخاب می‌کند. در نهایت تصمیم برای برنده نهایی در آخرین جلسه کمیته نوبل گرفته می‌شود که معمولا در شهریور یا مهرماه هرسال برگزار می‌شود./تمام
[1] جایزه صلح اوباما باعث شد برخی از آمریکایی ها بپرسند چرا؟ _رویترز _ لینک خبر
[2] کاسب کاری مسیح علینژاد با چهارتا عکس/ آخرین ترفند _ ماهستیم _ لینک خبر
سیرک مسیح علینژاد لو رفت + تصاویر _ ماهستیم _ لینک خبر
