شهروندان آمریکا یا شهروندان اسرائیل؟

به گزارش ماهستیم؛ اعتراض دانشجویان آمریکایی در مخالفت با حمایت ایالات متحده آمریکا از رژیم اسرائیل همچنان ادامه دارد؛ جرقه نخست درگیری میان پلیس و دانشجویان از دانشگاه کلمبیا آغاز شد، آنجا که یورش پلیس به کمپ تحصن دانشجویان در روز ۱۷ آوریل، جرقه گسترش سریع اعتراض ها به سایر دانشگاه‌های آمریکا را زد و باعث شد تا دانشجویان در ۲۲ دانشگاه آمریکا، اعتراضات منظم و کمپ‌های تحصن برپا کنند.

علیرغم صدور احکام قضائی [تعلیق، تحصیل مشروط و حتی اخراج] برای برخی از دانشجویان اما آنها متعهد هستند که تا پایان تجاوزگری رژیم اسرائیل به اعتراض خود ادامه خواهند داد. در این میان روسای دانشگاه ها با چگونگی حفظ امنیت در محیط دانشگاه در تکثیر عقاید سیاسی دانشجویان یهودی و فلسطینی دست و پنجه نرم می کنند.

_معترضان چه کسانی هستند و خواسته شان چیست؟

علیرغم تصویر رسانه های معاند فارسی زبان از دانشجویان معترض بایستی خاطرنشان کرد که گروه هایی که اعتراض ها را در دانشگاه ها سازماندهی می کنند عمدتا شامل دو گروه «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهودیان برای صلح» هستند. سازمان‌ دهندگان فلسطینی هرگونه خشونت علیه طرفداران اسرائیلی را رد می کنند اما برخی از دانشجویان یهودی به رسانه‌ها گزارش دادند که هدف شعارهای یهودی‌ستیزانه قرار گرفته اند!

محور اصلی خواسته‌ ی دانشجویان در اعلام آتش ‌بس دائمی در نوار غزه، پایان‌ کمک‌های نظامی ایالات متحده به اسرائیل، تخلیه دانشگاه‌ها از شرکت‌های مرتبط با سازندگان اسلحه خلاصه می شود؛ البته در برخی دانشگاه‌های آمریکا، خواسته‌های صنفی در میانه اعتراض ها گزارش شده است. بر همین اساس تقاضای اصلی این است که دانشگاه‌ها از خدمات مالی شرکت‌های مرتبط با اسرائیل یا شرکت‌هایی که از جنگ با حماس سود می ببرند، محروم شوند.[1]

اوضاع در دانشگاه کلمبیا با دیگر دانشگاه ها متفاوت است! دانشجویان دانشگاه کلمبیا می خواهند تا دانشگاه تمام روابط خود را با اداره پلیس نیویورک افشا و قطع کند؛ آنها همچنین خواهان تحریم دانشگاه‌های اسرائیل هستند. به‌عنوان‌ مثال، آنها می‌خواهند که دانشگاه روابط خود را با مرکز دانشگاه در تل‌آویو قطع کند. توقف دریافت پول پروژه‌های پژوهشی از اسرائیل برای پروژه‌هایی که به توان نظامی این کشور کمک می‌کند از دیگر خواسته‌های دانشجویان کلمبیا است.

اعتراض دانشجویان آمریکایی و برگزاری تظاهرات ضد جنگ علیه غزه را می توان با جنبش ضدجنگ ويتنام در ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در آمريكا، آلمان و فرانسه مقایسه کرد؛[2] علت اصلی شکل گیری جنبش همبستگی با غزه، اقدامات جنایتکارانه رژیم آپارتاید اسرائیل و پشتیبانی مالی و نظامی کشورهای غربی علی الخصوص ایالات متحده آمریکا است. دانشجويان و فطرت‌هاي پاكي كه اين ظلم آشكار را بر نمي‌تابند، دست به اعتراض زده‌اند تا حاكميت را به تجديد نظر در سياست‌هاي حمايتي خود به اسراييل وادار کنند.

_نحوه برخورد پلیس با دانشجویان در ایالات متحده آمریکا

برخورد پلیس با دانشجویان در امریکا عمدتاً با درخواست روسای دانشگاه‌ها انجام شده و همین موضوع مورد انتقاد شدید دانشجویان قرار گرفته است. از ابتدای شروع اعتراض های دانشجویی تا این لحظه حدود ۲ هزار و ۵۰۰ دانشجو بازداشت شده اند.

تارنمای اینترسپت به نقل از دو عضو هیات علمی کالج بارنارد دانشگاه کلمبیا نوشت: « دانشجویانی که در جریان سرکوب اعتراض‌های دانشجویی دانشگاه‌های نیویورک به دست ماموران پلیس دستگیر شدند، به مدت ۱۶ ساعت از آب و غذا محروم بودند. به نوشته این تارنمای خبری آمریکایی برخی دیگر از دانشجویان گزارش دادند که پس از دستگیری، توسط ماموران پلیس ضرب و شتم شدند.

_فضای سیاسی آمریکا در بحبوبحه اعتراض های دانشجویی

رهبر اکثریت سنای آمریکا اعتراض دانشجویان در دانشگاه کلمبیا را محکوم کرد. چاک شومر، رهبر اکثریت دموکرات در سنای آمریکا در صحن سنا گفت: «... این بی‌قانونی است؛ آنهایی که این کارها را انجام دادند باید با پیامدها و عواقب آن روبرو شوند».

جان کربی سخنگوی راهبردی شورای امنیت ملی ایالات متحده نیز در گفتگو با رسانه های آمریکایی گفته است که رئیس جمهور مخالف چنین اقداماتی است و او تجمع دانشجویان را یک کار کاملا اشتباه قلمداد می کند و که نمونه ای از اعتراض مسالمت آمیز نیست!

کاخ سفید براي فرار از اقدامات جنایتکارانه رژیم اسرائیل علیه مردم غزه درصدد است تا با يهودي ستيز خواندن اعتراض های دانشجويی، آن را منكوب كند. در این میان انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 کار را دشوار کرده، اعتراض دانشجویان آمریکایی از یک سو و جو منفی ایجاد شده علیه کاخ سفید از سوی دیگر ، مقام های سیاسی ایالات متحده آمریکا را در تنگنا قرار داده است، با این حال به نظر می رسد همچنان کفه ترازو بیشتر به جلب نظر اسرائیلی ها سنگینی می کند تا شهروندان آمریکایی!

[1] در جریان جنبش ضدجنگ ویتنام، دانشجويان شركت‌هايي را كه با آفريقاي جنوبي عصر آپارتايد، تجارت داشتند، هدف قرار دادند و در نهايت بيش از 15 دانشگاه و دانشكده را وادار به قطع سرمايه‌گذاري با اين كشور كردند.

[2] از آنجا كه دانشگاه‌ها در امريكا و اروپا عموما داراي موقوفه‌هايي هستند كه محل درآمد و سرمايه‌گذاري آنهاست، دانشجويان خواستار قطع روابط مالي با رژيمي هستند كه به هيچ يك از قواعد بين‌المللي و حقوق بشر پايبند نبوده و حمايت‌هاي مالي دانشگاه‌ها را صرف روايتي انسان ستيزانه از قوم يهود مي‌كند كه حتي خشم يهودياني كه روايت نژادپرستانه صهيونيست‌ها را قبول ندارند، برانگيخته است.