به گزارش ماهستیم؛ در ادامه سلسله تلاش های ضدانقلاب برای طرح شکایت علیه جمهوری اسلامی ایران نزد مجامع بین المللی، این بار یک سازمان به اصطلاح حقوق بشری با استناد به اظهارات چند شهروند سوریه ای درصدد است که از حکومت ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران نزد دادگاه بین المللی لاهه شکایت کند. گفتنی است این شکایت صبح دیروز تحویل دادگاه کیفری بین المللی لاهه شد.
نکته قابل تامل اینکه شاهدان و افرادی که به اظهارات آنها استناد شده از مخالفان حکومت بشار اسد می باشند که هم اکنون در کشور اردن به سر می برند، مطابق معمول شاهدانی که قرار است در دادگاه شهادت دهند به صورت ناشناس این کار را انجام خواهند داد! با توجه به رویکرد کشورهای غربی در قبال جنگ سوریه و اعمال نفوذ آنها به نظر می رسد که دادگاه به صورت یک طرفه به بررسی این پرونده بپردازد.
مرکز اسناد حقوق بشر ایران با اعلام طرح شکایت از جمهوری اسلامی ایران نوشت: « شواهد و مدارک حاکی از آن است که در نتیجه دخالت مستقیم جمهوری اسلامی ایران در سوریه، از جمله دخالت این کشور در درگیری‌های جنوب سوریه، غیرنظامیان سوریه‌ای قربانی جنایات علیه بشریت، از قبیل اخراج از کشور و آزار و شکنجه شدند».
این مرکز به اصطلاح حقوق بشری در ادامه می افزاید: « مرتکبین این اعمال در جمهوری اسلامی و نیز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علاوه بر معاونت در ارتکاب جرایم خاصی علیه بشریت، علیه غیر نظامیان سوری که آنها را مجبور به فرار به اردن نموده است، خود نیز مرتکب جنایاتی دیگر شده اند».
مرکز اسناد حقوق بشر ایران عنوانِ یک سازمان به اصطلاح حقوق بشری مستقر در نیوهیون [یکی از بزرگ ترین شهرهای ایالت کنتیکت] که بودجه آن توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده امریکا تامین می شود! گفتنی است به دنبال حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 دولت کانادا نیز تامین بخشی از نیازهای این سازمان را برعهده گرفت.
پیام اخوان از اعضای هیئت مدیره مرکز اسناد حقوق بشر ایران
مرکز اسناد حقوق بشر ایران طی سال های گذشته در همکاری نزدیک با گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر، علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت کرده است. یکی از وظایف اصلی این نهاد تهیه گزارش های فصلی از وضعیت حقوق بشر در ایران است. از آنجا که عمده این گزارش ها بر اساس ادعاها، اتهام ها و اطلاعاتی است که گروه های معاند عرضه می کنند باید خاطرنشان کرد که سیاست زدگی در تهیه و نگارش آن موج می زند.
یکی از موارد مطرح شده در پرونده شکایت علیه جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران، حضور غیرقانونی نیروهای نظامی ایران در سوریه است. در این خصوص باید خاطرنشان کرد از آنجا که روابط ایران با سوریه بر اساس حسن هم جواری و دوستی میان ملت هاست و این اصل یکی از اصول مهم حقوق بین الملل است، لذا حضور در سوریه و کمک به دولت بشار اسد نیز بنابر تعهدات دوجانبه میان طرفین از نظر حقوقی قابل توجه است. [1]
ایالات متحده آمریکا همواره از تاثیر و نفوذ ایران در منطقه بیمناک بوده و به هیچ عنوان نقش ایران در منطقه به عنوان کشوری صاحب نفوذ را تحمل نکرده است؛ باتوجه به عضویت آمریکا در شورای امنیت و نفوذ بر مجامع بین المللی، این کشور تلاش خواهد کرد تا حضور ایران در سوریه را مداخله در امور داخلی آن کشور عنوان کند و علاوه بر آن از پرونده نخ نمای نقض حقوق بشر نیز سوء استفاده سیاسی کند.
ایراد اتهام ایالات متحده امریکا و برخی کشورهای اروپایی علیه جمهوری اسلامی ایران در حالی است که بنابر اعتراف هیلاری کلینتون، ایالات متحده امریکا خود راه اندازی و سازماندهی تروریست های داعش را برعهده داشته است! طبق آمارهای رسمی وزارت دفاع ایالات متحده امریکا، در جریان حمله جنگنده ها و پهپادهای نظامی ارتش آمریکا، 1417 نفر از شهروندان غیرنظامی در سوریه و عراق کشته شده اند. با این حال روزنامه‌نگاران بین المللی و تحلیلگران معتقد اند که آمار کشته شدگان بیش از تعداد اعلام شده است.
در پایان لازم به ذکر است باتوجه به تاثیر پذیری حقوق بین الملل از سیاست خارجی قدرت های برتر و تاثیرگذار در سطح جامعه بین المللی، پیچیدگی موضوع درگیری ها در سوریه، تنوع منافع کشورهای منطقه باتوجه به خواست حامیان این کشورها، مسئله حضور ایران در سوریه از زوایای متفاوتی قابل توجه است. باید خاطر نشان کرد که حق جمهوری اسلامی ایران بر اساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد برای دفاع از خود محفوظ و در این موضوع نمی توان جمهوری اسلامی ایران را در مقابله با این گروه های افراطی و تروریستی منع کرد./تمام
[1] حضور ایران در این کشور به درخواست حکومت قانونی و منتخب ملت سوریه ازنظر قواعد حقوق مسئولیت مداخله در امور داخلی دولت ها محسوب نمی شود. بر اساس ماده۲ منشور ملل متحد استفاده از زور بر علیه تمامیت ارضی سایر کشورها و یا تهدید استقلال سیاسی هر ملتی ممنوع شده است. لذا مداخله مسلحانه در قالب دعوت و رضایت کشور میزبان در مخاصمات مسلحانه غیربین المللی در صلاحیت کشور میزبان است و بر اساس اصل تساوی حاکمیت دولت ها و تعهد دولت ها در احترام به شخصیت بین المللی سایر کشورهاست؛ لذا ورود نیروهای مسلح دولت ثالث که جزء طرفین درگیری نباشد بر اساس درخواست و رضایت کشور میزبان پذیرفته شده است _ مجله پژوهش های حقوقی
مطالب مرتبط
